Danıştay İçtihatları Birleştirme Kurulu (“Kurul”) Kararı;

 2013/1 E, 2018/1 K.

Limited şirketlere ait vergi borçlarının şirket tüzel kişiliğinden tamamen veya kısmen tahsil edilemeyeceğinin anlaşılması durumunda, şirket kanuni temsilcilerinden tahsil yoluna gidilmeden şirket ortaklarının tahsil edilip edilemeyeceği hususu.

1. Danıştay 3. Dairesi,
2. Danıştay 4. Dairesi,
3. Danıştay 7. Dairesi,
4. Danıştay 9. Dairesi,
5. Vergi Dava Daireleri Kurulu

Limited şirketten tahsil olanağı bulunmayan amme alacağının, öncelikle kanuni temsilciden (müdürden) aranılması gerekmekte olup, kanuni temsilcilerden tahsil edilememesi halinde de konulan sermaye hissesi ile sınırlı olmak üzere ortakların mal varlığından tahsili yoluna gidilmelidir.

Kanuni temsilciler şirkete ait vergisel ödevlerin yerine getirilmemesi nedeniyle sorumlu tutuldukları halde limited şirket ortakları söz konusu borçtan doğrudan doğruya sorumlu tutulmaktadır. Kanuni temsilciler borcun tamamından müteselsilen sorumlu oldukları halde ortakların sorumluluğu sermaye payına isabet eden borçlarla sınırlanmış olup, kanuni temsilcilere rücu olanağı sağlanmış iken ortaklara böyle imkân tanınmamıştır. Bu nedenle iki ayrı sorumluluk durumunun aralarında sıralama yapılmasını gerektirecek bir durum bulunmamaktadır.

213 sayılı Vergi Usul Kanunu ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsili Usulü Hakkında Kanun (“Kanun”)’da vergi borcunun tahsili için önce kanuni temsilciye mi yoksa ortağa mı gidileceği düzenlenmemiştir. Buna karşın kanun koyucu, Kanun’un 35. maddesinde ortakların sorumluluğu hakkında hüküm getirilmesi ile ortağa gidilebilmesini ve kamu alacağını hızlı bir şekilde tahsil edilmesini amaçlamaktadır. Bu nedenle KANUNİ TEMSİLCİ İLE ORTAK ARASINDA BİR ÖNCELİK SIRALAMASI BULUNMADIĞINDAN, LİMİTED ŞİRKETİN VERGİ BORCUNUN TAHSİLİNDE ORTAĞIN TAKİBİNE BAŞLANABİLMESİ İÇİN KANUNİ TEMSİLCİNİN TAKİBİ GEREKMEMEKTEDİR.